گسترش جهانی سوءتغذیه

کد خبر : #2656
تاریخ انتشار : دوشنبه, 5 مهر 1395 11:31
نزدیک به نیمی‌از جمعیت زمین یعنی چیزی بیش‌از سه‌میلیارد نفر، با روزی کمتر از ٢,٥ دلار زندگی می‌کنند. ازاین‌میان، بیش‌از ١.٣میلیارد نفر اساسا در فقر شدید به‌سرمی‌برند و هزینه‌ی زندگی روزانه‌شان حتی کمتر از ١.٢٥ دلار است.

به گزارش روزنامه سایه: فکر می‌کنید که با این میزان پول، چقدر و چه نوع غذایی را روزانه می‌توان تهیه کرد؟ حتما برای بسیاری از شما پیش آمده که روزهایی پول کافی نداشته باشید تا مایحتاج خود را تامین کنید؛ اما می‌توانید تصور کنید اگر این وضعیت ٣٦٥ روز سال تکرار شود و همین‌طور سال‌ها ادامه پیدا کند، چه اتفاق یا اتفاق‌هایی خواهد افتاد؟ بی‌شک فقر مالی، آن‌قدر که نتوان «خواسته‌ها» را تامین کرد، بسیار ناگوار و تلخ است؛ اما نبود امکان به‌حدی که نتوان «نیازها» را برآورده کرد که خوردوخوراک از مهم‌ترین‌ و پایه‌ای‌ترین‌شان است، پذیرفتنی نیست.

کارشناسان مرکز حمایتی Dosomething که در امور خیریه و انسان‌دوستانه فعالیت می‌کند، می‌گویند: «یک‌میلیارد کودک در چهارگوشه‌ی جهان در فقر زندگی می‌‌کنند و براساس آمار یونیسف، ٢٢هزار کودک هرروز در اثر گرسنگی ناشی‌از فقر می‌میرند». این آمار تکان‌دهنده درست در روزگاری علنی و رسانه‌ای می‌شود که نظام سرمایه‌داری، دنیا را در ورطه‌ی مصرف‌گرایی رها کرده و روزانه میلیون‌ها دلار تنها صرف هزینه‌ی تبلیغ انواع مواد غذایی فانتزی و لوکس می‌شود.

آن‌گونه که در مرکز اطلاع‌رسانی و تحقیقاتی Mercycorps در چهارم نوامبر سال ٢٠١٥ به نشر رسیده‌است: «رشد گرسنگی در سال‌های اخیر به‌رغم همه‌ی پیشرفت‌ها به حدی زیاد بوده که شاهد هستیم نزدیک به ٨٠٠میلیون انسان در جهان غذای کافی برای خوردن ندارند».

در ادامه‌ی مقاله‌ی همین منبع می‌خوانیم که اگر به نظر شما گرسنگی یعنی نبود غذای کافی برای سیرشدن، منظور کارشناسان از این جمعیت قابل توجه گرسنگان، آنهایی‌ هستند که بیشتر شب‌ها سر گرسنه به بالین می‌گذارند و هرچندروز‌یک‌بار غذا می‌خورند؛ آن‌هم در وعده‌هایی محدود با میزان غذایی بسیار کمتر از تصور! فقر منجر به بروز گرسنگی، باعث مشکلات بسیاری می‌شود که از انواع بیماری‌ها تا مرگ تدریجی را شامل خواهد شد.

در وب‌سایت جامع Healthline که از سال ٢٠٠٦ در سان‌فرانسیسکو آمریکا فعالیت خود را در حوزه‌ی آگاهی و اطلاع‌رسانی عمومی در زمینه‌های سلامتی و تغذیه آغاز کرده‌است، درباره‌ی اثرات مخرب سوءتغذیه بر انسان، می‌خوانیم: «بدن ما روزانه برای ارائه‌ی عملکرد مناسب در تمام ارگان‌هایش نیازمند دریافت ویتامین‌ها و املاح مختلفی در کنار درشت‌ و ریزمغذی‌هایی‌ست که هر یک از آنها به‌تنهایی یا در زنجیره‌ای متصل، بخشی از توانایی و صحت عملکرد بدن‌مان را بر عهده دارند. عدم دریافت کافی این موارد باعث می‌شود مشکلاتی اعم از اختلال در سیستم گوارشی، پوست، مو، استخوان و حتی مغز ایجاد شود». البته کارشناسان می‌گویند که هر فرد بسته به عوامل مختلفی از سن و جنس و فیزیک، نیازمند میزان مشخصی از این عوامل تغذیه‌ای‌ست که هرگونه کمبود در آنها باعث بروز مشکلات عدیده‌ در سلامت جسم و روان می‌شود که ادامه‌ی این روند به مرگ دردناک فرد می‌انجامد؛ واقعیتی که این‌روزها به شکل آمارهایی تلخ در گوشه‌و‌کنار منتشر می‌شوند و تاسفی بین‌المللی را به‌دنبال داشته‌اند.

گزارشی که مرکز داده‌پردازی Worldhunger به تازگی در زمینه‌ی میزان گرسنگی در جهان منتشر و در آن، آخرین آمار سال ٢٠١٦ را ارائه کرده‌، آمده است: «اکثریت قریب‌به‌‌اتفاق گرسنگان، در کشورهای در حال توسعه زندگی می‌کنند که البته در سال ٢٠١٤ نسبت به سال ١٩٩٢ کاهشی ٤٢درصدی را نشان می‌دهد. با‌این‌همه، حدود یک نفر از هر هشت نفر در جهان یا به عبارتی ١٣.٥درصد کل جمعیت جهان با معضل گرسنگی دست‌وپنجه نرم می‌کنند».آمار کارشناسان همین مرکز گواه آن است که ١٦١میلیون نفر کودک زیر پنج‌سال، تا سال ٢٠١٣ به‌علت فقر غذایی از رشد طبیعی بازمانده‌اند.

همچنین سایت خبری Worldatlas نیز در گزارشی از کشورهایی که بیشترین آمار سوءتغذیه در جهان را دارند، اشاره می‌کند: «کشور هائیتی در صدر این فهرست می‌ایستد؛ به‌طوری‌که میزان دریافت کالری هر فرد در روز حدود ١٩٧٦ کالری‌ست. مشکل غذا در هائیتی، بدترین مشکل جهان است. دو نفر از هر سه نفر در این کشور، با روزی کمتر از دو دلار روزگار می‌گذرانند که زیست در سخت‌ترین شرایط ممکن است. اگرچه کشاورزی رایج‌ترین شغل در این منطقه‌ی جغرافیایی‌ست؛ اما ٨٠درصد برنج به‌عنوان غذای پایه در این کشور از خارج وارد می‌شود. ضمن اینکه در هائیتی ١٠٠هزار کودک از سوءتغذیه‌ی شدید رنج می‌برند و یک‌سوم آنها دچار کم‌خونی هستند». سایر کشورهای این فهرست عبارتند از کنگو، چاد، کنیا، اتیوپی، موزامبیک، ماداگاسکار، تانزانیا، سیرالئون و گواتمالا که نیازمند حمایت‌های جدی در سطح امدادهای بین‌المللی هستند.